Armoede is een lokale kwestie
Over armoede is veel te zeggen. Dat zal ik doen in verschillende afleveringen.
We ontkomen niet aan een ietwat theoretische discussie, want als je niet weet waar je het over hebt, praat je al snel langs elkaar heen.
Laat ik beginnen met het onderscheid tussen twee termen: 'ontwikkelingswerk' en 'ontwikkelingssamenwerking'.
Ik zie dat als twee totaal verschillende dingen. Ze pretenderen beide een bijdrage te leveren aan de armoedebestrijding.
(De term 'ontwikkelingshulp' zal ik weinig gebruiken; ik heb een hekel aan het woord 'hulp' en aan 'helpen'. In plaats daarvan gebruik ik het woord 'steunen'.
'Ontwikkelingssamenwerking' is een activiteit op het (systeem-)niveau van de 'staten'. De Nederlandse staat stelt geld beschikbaar voor de ontwikkeling VAN andere staten. Althans, zo zou het moeten zijn. Als democratie de beste staatsvorm is, dan zijn er nogal wat landen die een ontwikkeling hebben door te maken. Daar kunnen ze steun bij gebruiken.
Ontwikkelingsgelden zouden zeker niet gebruikt moeten worden voor de ontwikkeling IN andere staten. Dat is een vorm van neo-neokolonialisme. Zie het stukje: neo-neokolonialisme
'Ontwikkelingswerk' definieer ik als 'de activiteit die door de direct betrokkenen wordt ondernomen om hun leefomstandigheden te verbeteren'. Voor mij is de term 'ontwikkelingswerk' een synoniem van 'armoedebestrijding'. Dit houdt in dat ontwikkelingssamenwerking niets met armoedebestrijding te maken heeft of zou moeten hebben, omdat armoedebestrijding een lokale activiteit is. Een land, als staat, heeft zich niet te bemoeien met lokale zaken in een ander land, althans niet in de vorm vaak ontwikkelingswerk.
Armoedebestrijding is iets van de lokale bevolking. Een goede staat (regering) maakt geld vrij ter ondersteuning van dit soort activiteiten. Hier wringt de zaak, want niet elke regering doet dat, in tegendeel, er zijn regeringen die zo corrupt zijn dat ontwikkeling wordt tegengewerkt. In dat soort gevallen, en in het geval dat de regering wel van goede wil is maar niet over de nodige middelen beschikt, is steun voor ontwikkelingswerk van buitenaf goed. (Maar niet door staten, wel door particulier initiatief.)
De enig goede manier om steun van buitenaf te regelen is via de goede hulporganisaties. Over goede en slechte hulporganisaties later meer.
Wat ik hier wil zeggen is, dat de activiteiten zich op hetzelfde systeemniveau moeten afspelen. Ontwikkelingssamenwerking op het niveau van de staten, ontwikkelingwerk op het niveau van 'de burgers' en het 'particulier initiatief'.
Meer over het onderwerp 'armoede': Stukje