Multiculti onzin
Nederland wordt wel eens een 'multiculturele samenleving' genoemd. Wie dat heeft bedacht weet ik niet, maar het is onzin.
Een 'samenleving' is één geheel en kan nooit 'multi'cultureel zijn.
Dat zou zoiets zijn als elf spelers van verschillende sporten laten voetballen, terwijl ze toch hun eigen spelregels gebruiken.
Een samenleving kan alleen bestaan dankzij een zekere ordening. Bij die ordening speelt 'cultuur' een belangrijke rol. Zonder cultuur is een samenleving ondenkbaar.
'Cultuur' wil zeggen: dingen op ongeveer dezelfde manier doen, dezelfde soort dingen nastreven, dezelfde - vaak ongeschreven - spelregels hanteren, dezelfde soort dingen mooi en goed vinden, enzovoort.
Een 'cultuur' heeft een bepaalde bandbreedte. Afwijkingen van het gemiddelde worden getolereerd, als ze niet te groot zijn.
Als steeds meer mensen aan dezelfde kant van de bandbreedte gaan zitten, verschuift het gemiddelde automatisch.
Wanneer mensen met een andere culturele achtergrond deel gaan nemen aan een culturele eenheid, verandert het spectrum van die eenheid.
Samenlevingen veranderen, de een sneller dan de ander.
Het spectrum van een samenleving wordt gevormd door allerlei subgroepen en subgroeperingen, elk met hun eigen cultuur. We kennen bedrijfsculturen, gezinsculturen, klassenculturen, en ga zo maar door. Ze onderscheiden zich omdat hun culturen op onderdelen verschillen. Maar dat maakt een samenleving niet 'multi'cultureel.
Het gaat om twee begrippen: 'multi' en 'cultuur'. 'Multi' is de afkorting van 'multiple', wat 'meervoudig' betekent. 'Multicultureel' betekent dus zoiets als: 'meervoudige eenheid'. En dat is nu iets wat niet kan. Zo kennen veel christelijke religies een goddelijk persoon die uit drie personen bestaat (vader, zoon en heilige geest). Dat wordt dan ook 'een mysterie' genoemd, want een persoon kan niet tegelijkertijd drie personen zijn. Ook een cultuur kan niet uit meerdere culturen bestaan.
Elke eenheid die uit mensen bestaat heeft een eigen cultuur: bepaalde cultuur'aspecten' horen specifiek bij die eenheid. Zo'n eenheid kan overigens wel opgesplitst worden, op grond van andere cultuuraspecten. De opsplitsingen vormen dan subgroepen of subgroeperingen, met een eigen subcultuur, d.w.z.: met eigen specifieke cultuuraspecten.
Praten over een 'multiculturele samenleving' verdoezelt dat er ook een set cultuur-items is dat voor iedereen geldt. Subculturen zijn verfijningen, aanvullingen, variaties - binnen de bandbreedte. Het zijn subculturen, geen 'andere' culturen.
Praten over een 'multiculturele samenleving' is pleiten voor anarchisme, voor chaos. Het suggereert dat het mogelijk en goed is om je niet volgens de 'samenlevingscultuur' te gedragen.
De 'Nederlandse samenlevingscultuur' kenmerkt zich door een bandbreedte die groter is dan in veel andere landen. We leven in een tolerante en kleurrijke maatschappij. Laten we onze verdraagzaamheid voor afwijking van het gemiddelde, en daarmee de kans op verrijking, koesteren. Het maakt aanpassing aan veranderende omstandigheden gemakkelijker.
|